Proza i poezja

Nie uciekniesz przed wszystkim
Musisz prasować, jeść, zmywać
Pić światło księżyca, czytać słowa
I chociaż w kalendarzu wykreślonych
już zbyt wiele dni, głosu nie ściszaj
Otul się w sny, śpiewaj jasność dnia


I z godnością przyjmuj, że Kloto ciągnie twoja nić
Nieustannie — Lachesis jeszcze czuwa
Filozoficzne pytanie „co na obiad” rozwiązuj
Intuicyjnie, zgodnie z zawartością lodówki
Możesz też pójść do sklepu albo do restauracji
Zamówić marzenie


Nikt nie wie jak żyć, a każdy żyje
Po co pytania? Dla odpowiedzi?
Możesz czytać eseje Kierkegaarda albo bielić drzewa
Dopóki jeszcze przepisy zezwalają i na to czas
Zawsze dojdziesz do tego samego końcowego punktu
I wtedy cykl zacznie się od nowa
Nie zapomnij nakarmić psa

[5.IV.2004]