Byli przyjaciółmi
Mieli dzika w lesie
I ptaka w chmurze
Chleb w piecu
Kota w oknie
Słońce w oczach
Gwiazdy w kieszeniach
Mieli po połowie życia
I po połowie niewiadomego
Po połowie szczęścia
I po równo ufności
Pasowali do siebie
Jak usta przystają do ust
Na długi czas, a potem tęsknią
Za sobą i bez siebie nie są już tym samym
Więc zawsze do siebie wracają
Ta połowa to było więcej od średniej światowej
Mieli więcej stycznych czułych miejsc
To było takie proste i takie trudne
Wystarczyło być i chcieć
Tylko i aż
Czy byli zatem możliwi?
Nie wiem, nie potrafię odpowiedzieć
Na pewno byli niemożliwi
Ale to nie to samo
To całkiem inna bajka
Możecie w nią wątpić
Odpowiedź zabrzmi: nie
Ale możecie też uwierzyć
(1.II.2019)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz