„Twój palec”

Pokazałaś mi palec
Koniuszek ledwie, kraniec siebie
I początek reszty wszechświata
To wystarczyło, przekonało mnie
Gdzie chcę być, co mam robić
I na co jestem gotowy
Na Bóg wie co...

Pokazałaś pazur
Czerwona szrama
Lśniąca kropla
Żrący ból
Rozkoszny spazm
I krzyk w noc
I blizna na pamiątkę
Walki z pustką geografii
I życia towarzyskiego
Na zewnątrz
I wewnątrz

Pokazałaś mi stronę życia
Półkulę nieznaną
Dziewiczą, zdeflorowaną
Oczywistą, jawnie spenetrowaną
Od sędziwych wieków
Przeoraj pazurem mój czarnoziem
Odkrywaj palcem moje południki
Spijaj z mych jezior wodę życia
Pij i rozkwitaj
I pokaż, pokaż
Mi więcej, więcej...

(13.II.2019)