Odrobina chmury
która mieszka w tobie
zasłania czasem
jasność i ból
jak morfina
albo w bramie domu
znieczulenie
przepływa powoli
pod twoją powieką
w twej piersi
w rozległych połaciach
twego bermudzkiego
trójkąta
gdzie gubią się moje myśli
szukające ciebie
Ten kawałek nieba
przyćmiony
zasnuty
unosi cię daleko
na chwilę
na długo
zawsze powracasz
i zawsze odchodzisz
odpływasz w błękit
i w ciemne sklepienia
czuję cię
nie widzę
znam cię
i nie znam
[30.V.2018]
zdjęcie: autoportret Grit Kallin-Fischer, około 1928 roku, Bauhaus
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz