sobota, 18 sierpnia 2018
„Odrobina chmury, która mieszka w tobie"
Odrobina chmury
która mieszka w tobie
zasłania czasem
jasność i ból
jak morfina
albo w bramie domu
znieczulenie
przepływa powoli
pod twoją powieką
w twej piersi
w rozległych połaciach
twego bermudzkiego
trójkąta
gdzie gubią się moje myśli
szukające ciebie
Ten kawałek nieba
przyćmiony
zasnuty
unosi cię daleko
na chwilę
na długo
zawsze powracasz
i zawsze odchodzisz
odpływasz w błękit
i w ciemne sklepienia
czuję cię
nie widzę
znam cię
i nie znam
[30.V.2018]
zdjęcie: autoportret Grit Kallin-Fischer, około 1928 roku, Bauhaus
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Proza i poezja
Nie uciekniesz przed wszystkim Musisz prasować, jeść, zmywać Pić światło księżyca, czytać słowa I chociaż w kalendarzu wykreślonych już zbyt...
-
Miasto masa na szynach Lub na popopękanym asfalcie slalom wśród dziur Prędkość wolność zatrzymaj się Tu mieszkasz tu żyjesz Jesz śpisz śnisz...
-
Jest Księga A w niej Słowo jak wstęga Jest Prawo Litera jak rzeka rozległa Jest czas Wciąż nowe minuty, nadzieje Jest wybór Mały ciężar,...
-
Pokruszone cegły za szybami, Na których siedzą smugi cieni Dom za domem w dekonstrukcji Mur za murem Za każdym zakrętem jest nowy komin ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz