środa, 29 sierpnia 2018

„Płaczesz”


Płaczesz
Za utraconym
Życiem
Za szansami
Minionymi
Zaprzepaszczonymi
Bezpowrotnie
Płaczesz
Za tym co było
I drugi raz
Nigdy już
Nie będzie
I za tym
Co nigdy nie było
I nigdy się nie zdarzy
Wtedy
Wówczas
Gdy byłeś młody
I byłeś nieświadomie
Gotowy na wszystko
Dziś możesz gorzko
Płakać
Żałować
To nic nie da
Niczego nie zmieni
Małe katharsis
Na kilka ulotnych
Chwil
Ulga
Gorzka jak
Lekarstwo
W dzieciństwie
Ale kto wie
Czy dziś
Nie smakowałby
Jak najsłodszy
Nektar
Płaczesz
Bo coś się kończy
Bo wszystko się kończy
Bo nie możesz niczego
Powstrzymać
Bo nie było cię wtedy
Gdy dosiadali burzy
I byłeś wówczas
Gdy pierwszy raz
Dotykałeś jej piersi
Co się nie powtórzy
Gdyż dziś dzielą was
Oceany popiołu
Morza pyłu
Płaczesz
Ale nie wiesz
Za bardzo
Dlaczego
Słowa zawodzą
Zawodziły często
Nie za bardzo wiesz
Na co możesz liczyć
Płaczesz
Jest ci dobrze
I jest ci źle
Bo wciąż nie jesteś
Obojętny
Bo niczego
Już nie naprawisz
I niczemu
Nie nadasz
Nowej nazwy
Nowego
Imienia

[27.VIII.2018]

Zdjęcie: kadr z filmu "Ziemia" Aleksandra Dowżenki (ZSSR, 1930)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Proza i poezja

Nie uciekniesz przed wszystkim Musisz prasować, jeść, zmywać Pić światło księżyca, czytać słowa I chociaż w kalendarzu wykreślonych już zbyt...